جمعیت
می خواهم بحث را شروع کنم و لی نمی دانم از کجا. موضوع،شکرافشانی های رئیس دولت است درباره افزایش جمعیت. مدتهاست که خواسته ام درباره جمعیت در این وبلاگ بنویسم ولی انجام نشده و بیشتر به دو دلیل؛ یکی آن که موضوعات روز پیش آمده و ناچار شده ام درباره آنها بنویسم و دیگر آن که بعد از سه دهه آزمون و خطای ملت و دولت، دیگر عامی ترین افراد جامعه هم متوجه مصائب افزایش جمعیت شده اند.اما،واقعیت این است که باوجود همه اینها به دلیل جایگاه و رتبه بارز افزایش جمعیت در ایجاد مشکلات زیست محیطی جهان- که بی اغراق،مهمترین مشکلات جهان را نیز به طور مستقیم یا غیرمستقیم در پی داشته است- باز مطالبی را در این زمینه آماده کرده بودم تا بتدریج روی وبلاگ بگذارم. حالا،ناچارم پیش از طرح آن مطالب که جنبه مقدماتی داشت،به موضوع پیش آمده بپردازم.
دو،سه سال پیش که دکتر ا. ن گفت جمعیت کشور باید تا 120میلیون افزایش پیدا کند خیلی ها مات و متحیر شده بودند که این بابا چه می گوید و آیا عقل درست و حسابی دارد یا نه. صداهای اعتراض بسرعت بلند شد و بعضی از مقامات از جمله از اعضای تیم او کوشیدند موضوع را ماست مالی و غائله را ختم کنند و البته خیلی زود هم ختم شد. اما همین کافی بود تا بعضی ها به عمق توجه رئیس جمهور وقت به مسایل محیط زیست و منابع طبیعی پی ببرند! حالا پس از گذشت چند سال او دوباره قضیه را مطرح کرد. اما چرا؟! آیا از درک اثرات مخرب،گسترده،دامنه دارو ریشه دار افزایش جمعیت بر حیات یک کشور عاجز است؟آیا کسی به او، او که بر مسند ریاست جمهوری کشوری با چندهزار سال سابقه تمدن و با بیش از یک میلیون کیلومترمربع مساحت و با بیش از 70میلیون نفر جمعیت تکیه زده، نگفته رابطه رشد جمعیت با مشکلات روز جهان چیست؟ آیا واقعا آنقدر کوته فکر است که فکر می کند هر کشوری می تواند بی توجه به تاثیرش از و بر کشورهای دیگر هرچه می خواهد جمعیتش را افزایش دهد؟آیا فکر می کند نظر همه متخصصان،کارشناسان،دانشگاهیان و حتی مدیران دولت خودش باد هواست و او حق دارد در یک لحظه دهانش را باز کند و با 2دقیقه سخنرانی سرنوشت جمعیت کشور در دوران ریاستش بر دولت و تا یک قرن بعد از آن را تغییر بدهد و همه تلاشها وهزینه های ملی و شخصی و انجام شده در کشور را به باد بدهد؟ نه. به نظر من نه،هرگز اینچنین نیست. به نظر من دکتر ا.ن در پس ظاهر ساده لوحش بسیار حساب شده و هدفمند عمل می کند. او می داند که حرف زدن برای او هیچ هزینه ای ندارد و هرچه بگوید و هرچه که بکند لازم نیست به کسی پاسخگو باشد. پـس، حرف مـی زند،وعده می دهد،و ....، بدون آن که بخواهد بابت پاسخگویی درباره پیامدهای آن نگرانی داشته باشد،ولی درعوض سیاستها و مقاصدش را پیش می برد. به نظر من غیر از مسایل شخصیتی او که در این دست کارها دخیل اند- و باید توسط اهل فن تحلیل شوند- سرگرم کردن مردم یکی اهداف مهمی است که در سالهای مسئولیتش- و شاید هم بی مسئولیتی اش- دنبـال کرده است. ببینید! در سال آخـر از دور اول ریــاستش- یعنی نزدیک انتخابات- تازه صداها بلند شد که در این 4 سال بیش از 270 میلیارد دلار پول نفت آمد و رفت و کشور تکان نخورد. حالا هم یارانه ها قرار است هدفمند شود و میلیاردها دلار از این راه نصیب دولت شود. خوب چه بهتر که من و امثال من بنشینیم و راجع به جمعیت- و مسایل مشابه که او هر روز برای مردم تدارک می بیند- یقه خودمان را جر بدهیم. البته شکی نیست که اینگونه افاضات اثرمخرب خود را هرچند هم که محدود، باقی خواهد گذاشت ولی برای کسی که همه چیز را ابزاری برای رسیدن به اهداف و مقاصدش می داند اینها مهم نخواهد بود. سخن آخر که این که از محمود ا.ن گله ای نیست چرا که اینجا کشورهای اروپایی نیست که رئیس جمهورهمه کاره باشد در اینجا انتظار می رود نهادهای کنترل کننده این آقا او را کنترل کنند و سرجای خودش بنشانند- مثل والدین یک بچه شیطان دریک مهمانی- البته اگر متعقد باشند که خطا می رود! درباره افزایش جمعیت باز هم گفتنی دارم.