رفتن، رفتن
یکی از دوستان که مطلب قبل را خوانده بود،با ارسال نامه ای از رفتن یک دوست مشترک اظهارتاسف کرده بود.من اطلاعی از رفتن آن دوست مشترک نداشتم وتازه این موضوع را فهمیدم. بهر حال دوست دیگری هم رفت. یکی دیگر ازآن کسانی که نه تنها ازنظر تخصص که از لحاظ رفتار ومنش هم برای این کشور یک سرمایه به حساب می آیند

در این مورد هنوز گفتنی دارم

ماندن، رفتن و پایداری
همین یکی دو هفته پیش بود که یکی از دوستان رفت.با خانواده رفت. فعلا به بهانه ادامه تحصیل و بعدا...؟! تا چه پیش آید.همه متاثر بودند.چه آنها که می رفتند و چه آنها که شاهد رفتن بودند.فضای غمبار و تامل برانگیزی بود
یکی از جنبه اصلی توسعه پایدار،جنبه اجتماعی آن است. وجنبه های دیگر،جنبه های اقتصادی و اکولوژیکی هستند. برای تحقق توسعه پایدارلازم است علاوه برحفظ سلامت و تمامیت اکوژیکی، کشورها دارای اجتماع و اقتصاد سالم و پویا هم باشند. در یک کلام، مردم یک کشور باید چشم انداز "امیدوارکننده" ای را پیش روی خود بینند. درکشوری که دغدغه بسیاری از مردم گریز از آینده مبهم و تاریک است،نه توسعه پایدار امکان تحقق دارد و نه محیط زیست می تواند حفظ شود.آمار موثقی ندارم ولی تا جایی که شنیده ام بیش از چهار میلیون نفر از هموطنان ما در گوشه وکنار دنیا به سر می برند. و دیگر هموطنان هم … ! فقط کافی است سری به یکی از سفارتخانه های کشورهای پیشرفته و حتی بعضی از کشورهای در حال توسعه بزنید در این مورد باز هم خواهم نوشت

در ادامه نوشته قبلی

اول این که؛ شاید لازم باشد کار بزرگ و کوچک تعریف شود. اما چون خود این کار وقت گیر است، جمله را اینطور تصحیح می کنم: محیط زیست را با کارهای ساده بهتر می توان حفظ کرد تا طرحها و برنامه های پیچیده

و بعد این که؛ معتقدم نباید بیش از این زمان را از دست داد. شما برای کمک به محیط زیست چه می کنید؟ فضای این وبلاگ در اختیار شماست تا تجربه ها رهیافتهایتان را با دیگران در میان بگذارید.مهم نیست که کارهایتان کوچک باشد یا تکراری.مهم این است که انجام شود، نتیجه دهد و الهام بخش یا مشوق دیگران باشد