ادامه گزارش-۱
رئیس اتاق بازرگانی اصفهان اولین سخنران بود.دید او بیشتر معطوف به نقش اقتصادی زاینده رود در استان اصفهان بود. نکته جدیدی در این سخنرانی نبود ولی دو تاکید مهم در آن بود، یکی آنکه خشکی زاینده رود مسئله ای ملی است و نه استانی و نکته دیگر آنکه به ضرورت جلوگیری از تبدیل خشکی این رود به یک موضوع عادی برای مردم اصفهان اشاره کرد.
سخنران بعدی امام جمعه اصفهان و نماینده ولی فقیه در استان بود. او گفت: مهمترین مساله استان اصفهان کمبود آب زاینده رود برای بخشهای مختلف است و در بخش دیگری از سخنرانی خود گفت: به کشاورزی كه حق آب ندارد نباید آب داد زیرا چرخه کشاورزی چندین صدسال این استان در اثر این دست و دلبازیها بر هم خواهد خورد و در بخشی دیگر گفت: ما افتخار می کنیم که از زاینده رود به همه جای کشور آب برده شود ولی ابتدا باید آب کشاورزان و کسانی که حق آبه از زاینده رود دارند ، تامین شود سپس به نقاط دیگر آب ارسال گردد. که البته من هرچه فکر کردم نفهمیدم رودی که آب کم دارد و نباید به کشاورزان بدون حقابه دار آب بدهد چطور باید به همه نقاط کشور آب بدهد و این چه افتخاری برای ما خواهد بود؟! و بالاخره او در مهمترین بخش سخنرانی خود ضمن شکایت از هدر رفت آب در مسیر انتقال از تونلها گفت(با پوزش، در این قسمت ممکن است بیشتر مفهوم را بازگو کنم چون جملات را یادداشت نکردم) مقدار زیادی از آب را هدر می دهیم .آب را پشت سد می بریم و از زاینده رود منتقل می کنیم و آب در شن فرو می رود.بعد ایشان پیشنهاد داد مسئولان داخل رودخانه مجرایی حفر کنند و کف آن را با غلتک بکوبند تا از فرو رفتن آب به بستر رودخانه جلوگیری شود و بعد درحالی که احتمالا متوجه سنگینی جو سالن همایش شده بود گفت بعضی ها می گویند آب باید به زمینهای اطراف نفوذ کند تا چاههای کشاورزان خشک نشود،ما که نگفتیم کف رودخانه را آسفالت کنند! و بالاخره ایشان گفت باید طرحهای آبرسانی اجرا شود و جلوی هدررفتن آن گرفته شود تا آب به جاهای دیگر و اردستان ما هم برسد.
... ادامه دارد.
سخنران بعدی امام جمعه اصفهان و نماینده ولی فقیه در استان بود. او گفت: مهمترین مساله استان اصفهان کمبود آب زاینده رود برای بخشهای مختلف است و در بخش دیگری از سخنرانی خود گفت: به کشاورزی كه حق آب ندارد نباید آب داد زیرا چرخه کشاورزی چندین صدسال این استان در اثر این دست و دلبازیها بر هم خواهد خورد و در بخشی دیگر گفت: ما افتخار می کنیم که از زاینده رود به همه جای کشور آب برده شود ولی ابتدا باید آب کشاورزان و کسانی که حق آبه از زاینده رود دارند ، تامین شود سپس به نقاط دیگر آب ارسال گردد. که البته من هرچه فکر کردم نفهمیدم رودی که آب کم دارد و نباید به کشاورزان بدون حقابه دار آب بدهد چطور باید به همه نقاط کشور آب بدهد و این چه افتخاری برای ما خواهد بود؟! و بالاخره او در مهمترین بخش سخنرانی خود ضمن شکایت از هدر رفت آب در مسیر انتقال از تونلها گفت(با پوزش، در این قسمت ممکن است بیشتر مفهوم را بازگو کنم چون جملات را یادداشت نکردم) مقدار زیادی از آب را هدر می دهیم .آب را پشت سد می بریم و از زاینده رود منتقل می کنیم و آب در شن فرو می رود.بعد ایشان پیشنهاد داد مسئولان داخل رودخانه مجرایی حفر کنند و کف آن را با غلتک بکوبند تا از فرو رفتن آب به بستر رودخانه جلوگیری شود و بعد درحالی که احتمالا متوجه سنگینی جو سالن همایش شده بود گفت بعضی ها می گویند آب باید به زمینهای اطراف نفوذ کند تا چاههای کشاورزان خشک نشود،ما که نگفتیم کف رودخانه را آسفالت کنند! و بالاخره ایشان گفت باید طرحهای آبرسانی اجرا شود و جلوی هدررفتن آن گرفته شود تا آب به جاهای دیگر و اردستان ما هم برسد.
... ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر