تالاب گاوخونی
چند ماه پیش به تالاب گاوخونی رفتم. همان موقع تصمیم داشتم مطلبی را در مورد آن روی وبلاگ بگذارم ولی به دلیل مشکل فنی سایت و عدم امکان گذاشتن عکس روی آن این کار امکان پذیر نشد.به هر حال مشکل برطرف شد و حالا این شما و این هم گزارش
تالاب گاوخونی که در انتهای رودخانه زاینده رود واقع شده، از تالابهایی است که در سال 1975 و به فاصله کمی بعد از کنوانسیون بین المللی رامسر حایز اهمیت جهانی شناخته شد و در فهرست تالابهای بین المللی به ثبت رسید
گاوخونی روزی بهشت پرنده های و بویژه میزبان پرندگان مهاجری بود که گاه بیش از هزار کیلومتر راه برای رسیدن به آن طی می کردند ولی یکی دو سال پیش از خشک شدن زاینده رود (حدود سال1378) خشک شد.علت اصلی این خشکی،از یک سو برداشتهای زیاد از رودخانه برای کاربریهای مختلف و از سوی دیگر کم آبی زاینده رود در اثر خشکسالی بود. پس از پایان دوره خشکسالی وضعیت آب تالاب تا حدودی بهبود پیدا کرد ولی دیگر به اندازه سالهای قبل از خشکسالی نرسید
گاوخونی از زاینده رود سهم دارد و این سهم چیزی نیست که اکولوژیستهای امروزی تعیین کرده باشند. برای این تالاب در طومار شیخ بهایی حقابه تعریف شده است. پیشینیان ما بصیرت اکولوژیکی داشتند.آنها با طبیعت آشتی بودند.آنها با طبیعت بودند نه بر طبیعت. امروز با وجود حقابه پنج ونیم متر مکعب در ثانیه ای که برای گاوخونی تعیین شده سهم آن از زاینده رود تنها مقدار کمی آب است که با فاضلابها وپسابهای شهری،صنعتی و وزهابهای کشاورزی مخلوط شده و مقدار زیادی ازآلاینده های مختلف را وارد تالاب می کند ولی با این وجود هنوز هم زیباست و هنوز هم تعدادی پرنده در آن مهمان هستند
چند سال پیش از یکی از متخصصان معروف اکوتوریسم اروپا که از نقاط مختلفی در طول زاینده رود دیدن کرد، پرسیدم از نظر شما بهترین منقطه زاینده رود برای اکوتوریسم کدامست؟ گفت تالاب گاوخونی و جالب این که این در زمان کم آبی شدید تالاب بود! حقیقت آن است که اگر حقابه این تالاب تامین شود و اگر برای جذب اکوتوریست برنامه ریزی شود و اگر... و اگر.. .و اگر... ،این منطقه می تواند بدون نیاز به ایجاد کارخانه ذوب آهن و فولاد و … و بدون تخریب محیط درآمد خوبی را برای ساکنان اطراف آن ایجاد کند
در حال حاضر پرندگان آبزی و کنارآبزی مهمترین جانوران این تالاب هستند و پیشتر نیز چند نوع ماهی و دوزیست در اینجا زندگی می کردند
شما را به دیدن صحنه هایی از تالاب گاوخونی دعوت می کنم
چند ماه پیش به تالاب گاوخونی رفتم. همان موقع تصمیم داشتم مطلبی را در مورد آن روی وبلاگ بگذارم ولی به دلیل مشکل فنی سایت و عدم امکان گذاشتن عکس روی آن این کار امکان پذیر نشد.به هر حال مشکل برطرف شد و حالا این شما و این هم گزارش
تالاب گاوخونی که در انتهای رودخانه زاینده رود واقع شده، از تالابهایی است که در سال 1975 و به فاصله کمی بعد از کنوانسیون بین المللی رامسر حایز اهمیت جهانی شناخته شد و در فهرست تالابهای بین المللی به ثبت رسید
گاوخونی روزی بهشت پرنده های و بویژه میزبان پرندگان مهاجری بود که گاه بیش از هزار کیلومتر راه برای رسیدن به آن طی می کردند ولی یکی دو سال پیش از خشک شدن زاینده رود (حدود سال1378) خشک شد.علت اصلی این خشکی،از یک سو برداشتهای زیاد از رودخانه برای کاربریهای مختلف و از سوی دیگر کم آبی زاینده رود در اثر خشکسالی بود. پس از پایان دوره خشکسالی وضعیت آب تالاب تا حدودی بهبود پیدا کرد ولی دیگر به اندازه سالهای قبل از خشکسالی نرسید
گاوخونی از زاینده رود سهم دارد و این سهم چیزی نیست که اکولوژیستهای امروزی تعیین کرده باشند. برای این تالاب در طومار شیخ بهایی حقابه تعریف شده است. پیشینیان ما بصیرت اکولوژیکی داشتند.آنها با طبیعت آشتی بودند.آنها با طبیعت بودند نه بر طبیعت. امروز با وجود حقابه پنج ونیم متر مکعب در ثانیه ای که برای گاوخونی تعیین شده سهم آن از زاینده رود تنها مقدار کمی آب است که با فاضلابها وپسابهای شهری،صنعتی و وزهابهای کشاورزی مخلوط شده و مقدار زیادی ازآلاینده های مختلف را وارد تالاب می کند ولی با این وجود هنوز هم زیباست و هنوز هم تعدادی پرنده در آن مهمان هستند
چند سال پیش از یکی از متخصصان معروف اکوتوریسم اروپا که از نقاط مختلفی در طول زاینده رود دیدن کرد، پرسیدم از نظر شما بهترین منقطه زاینده رود برای اکوتوریسم کدامست؟ گفت تالاب گاوخونی و جالب این که این در زمان کم آبی شدید تالاب بود! حقیقت آن است که اگر حقابه این تالاب تامین شود و اگر برای جذب اکوتوریست برنامه ریزی شود و اگر... و اگر.. .و اگر... ،این منطقه می تواند بدون نیاز به ایجاد کارخانه ذوب آهن و فولاد و … و بدون تخریب محیط درآمد خوبی را برای ساکنان اطراف آن ایجاد کند
در حال حاضر پرندگان آبزی و کنارآبزی مهمترین جانوران این تالاب هستند و پیشتر نیز چند نوع ماهی و دوزیست در اینجا زندگی می کردند
شما را به دیدن صحنه هایی از تالاب گاوخونی دعوت می کنم
ورزنه آخرین سکونتگاه درمسیر زاینده رود
پوشش محلی زنان
آبشار شاخ کنار
کف های ناشی از آلودگی در ورودی تالاب
جای پا و پر پرندگان تالاب
منا ظر تالاب
پرندگان تالاب
مناظر تالاب
تالاب گردان
آثار شکار
شکارچی
کوه سیاه
عقاب
غروب تالاب
۱ نظر:
فرهاد عزیز
این پیگیری واهتمام در امور طبیعت و محیط زیست بسیار غبطه بر انگیز است.امیوارم در این جدیت ÷ایدار و پیروز باشی.من معتقدم تو سعه ( اگر بتوان اسم آنرا توسعه گذاشت)در ایران تو سعهای طبیعت کش است . و درایران منهای معدودی که تو بیشتر از من می شناسی کسی دغدغه ی حفظ محیط زیست نداردو همه به گونه ای محیط زیست را در خدمت منافع شخص یا گروه خود می خواهند.
ابوالحسن
ارسال یک نظر