۲۶ مرداد ۱۳۸۶

به این نتیجه رسیده ام که محیط زیست را – بویژه در ایران – نمی شود با کارهای بزرگ حفظ کرد.کارهای کوچک بهتر جواب می دهد. الگوهای کوچک و موفق اگر خوب ترویج شوند نتایج خوبی خواهند داشت

۲ نظر:

abolhasan گفت...

فرهاد خان
مطالب نوشته شده را خواندم.بهتر آن بود که ملت و دولن را ملت-دولت تاسف /ملت دولت تعصب/ملت -دولت مصیبت خواند راستش وازه ها قدرت انتقال رخداد ها در ایران را ندارند.ه
ابوالحسن

فرهاد گفت...

ابولحسن عزیز
آدمی را تصور کن که در یک دشت بی انتهای پوشیده از برف گیر کرده.دایم حرکت می کند،پایین و بالا می پرد و خودش را می زند تا از سرمازدگی و کرخ شدن بدن و مرگ بگریزد.اگر کمک رسید زنده مانده و خودش را تا زمان رسیدن کمک حفظ کرده و اگر نرسید چیززیادی از دست نداده.البته شاید هم خستگی و درماندگی تشویقش کند تا دست از تلاش بردارد و "آرام" بگیرد.
می دانم که اوضاع وخیم تر از این حرفهاست ولی در دشت پوشیده از برف چه می توان کرد؟!ا

Free counter and web stats