اصفهانی ها را فروختند
حاج رسولیها رئیس شورای شهر اصفهان یکی دیگرسخنرانان همایش زاینده رود بود که با ادیباتی شبیه به بعضی روزنامه ها و گروههای افراطی کسانی که برداشت آب در چهارمحال و انتقال آب به یزد و ... مطرح می کنند را افرادی مغرض خواند(متاسفانه جمله را درست به خاطر ندارم ولی مفهومش همین بود) و گفت ما فقط باید احداث تونل بهشت آباد را پیگیری کنیم چرا که با این کار آب کافی برای نه تنها برای اصفهان که برای استانهای دیگری که آب به آنجا می رود – یزد و مرکزی- هم تامین خواهد شد. قبل از ادامه مطلب اجازه دهید درباره توسعه پالایشگاه اصفهان بگویم.
اصفهان شهری است که در 50 سال اخیر و بویژه بعد از جنگ زیر بار توسعه صنایع بی قاعده ریز و درشت کمر خم کرد. عده ای در قبل از انقلاب با پیش بینی و آینده نگری این وضعیت قانون ممنوعیت استقرار صنایع در شعاع پنجاه کیلومتری اصفهان را مطرح کردند که مشابه آن هم برای شعاع 120 کیلومتری تهران تصویب شد.فرار از این قانون در اصفهان از اول انقلاب با طرح استثنائاتی درباره نوع صنایع برای آن آغاز شد و بتدریج با افزودن تعدادی شهرک صنعتی به این استثنائات ادامه پیدا کرد.امروز پیکر نیمه جانی از این قانون باقی مانده است ولی باز هم از سوی محیط زیست استان تلاش زیادی صورت می گیرد که جلوی توسعه صنایع بیشتر در این محدوده گرفته شود. در همین حال صنایع بزرگ و پرمسئله ای مانند ذوب آهن و فولاد با عناوینی مثل بهینه سازی در این محدوده توسعه پیدا کردند و مسئولان مربوطه هم چشم خود را بر این تخلف قانونی بستند. از سال گذشته صحبت بهینه سازی پالایشگاه اصفهان بر سر زبانها افتاد که کلاه شرعی دیگری بود برای توسعه این پالایشگاه و طبق شنیده ها میزان این توسعه دو برابر ظرفیت پالایشگاه موجود است(یعنی سه پالایشگاه در آینده) این اقدام در زیرگوش اصفهان، درست در جهت باد غالب به سمت اصفهان و درحالی صورت می گیرد که هم اکنون شکایتهای زیادی از آلودگی پالایشگاه وجود دارد. دربرابر این تخلف اداره کل حفاظت محیط زیست،مرکز بهداشت استان و شهرداری اصفهان موضع گیری و با آن مخالفت کردند. شهرداری اصفهان هم علیه پالایشگاه- شاید هم وزارت نفت- شکایت کرد.حالا ادامه ماجرا:
در همایش زاینده رود حاج رسولیها گفت مسئولان اعلام کردند که ساخت پالایشگاه در محل دیگر به غیر از این دو هزار میلیارد تومان برای دولت هزینه دربردارد و بنابراین باید در همین محل ساخته شود و ما هم به آنها گفتیم شما پانصد میلیارد تومان از این پول را برای اجرای پروژه بهشت آباد و خرید 2 دستگاه تی بی ام کمک کنید تا ما از شکایت مان صرف نظر کنیم و آنها هم قبول کردند!
بخت اصفهانیهای شهره به زرنگی را ببینید! شورای شهر و شهرداری که باید دغدغه سلامت و آسایش مردم را داشته باشند در ازای پانصد میلیارد تومان با ساخت پالایشگاه جدید موافقت می کنند.جالب آنکه پروژه بهشت آباد قرار است به استانهای دیگر هم آبرسانی کند و خود پالایشگاه جدید هم بیشتر از همه به آب نیاز دارد و تامین اعتبار این پروژه ملی به هیچوجه به عهده استان اصفهان و مردم اصفهان نیست، ولی شورای شهر و شهرداری اصفهان با وجودی که چندین سال است که موضوع رکورد سرطان و ام اس در اصفهان اعلام شده،سلامت مردم را می فروشند. می دانید چند؟! طبق آخرین آمار شهر اصفهان بیش از دو میلیون جمعیت دارد که اگر پانصد میلیارد تومان را بر این تعداد تقسیم کنیم و تازه به شرطی که سایر هزینه های توسعه بیرویه مثل هزینه های اجتماعی،ترافیک، فشار بر منابع بحران زده آب و ... را به حساب نیاوریم خواهیم دید که جان هر شهروند اصفهانی برای مسئولان شهری 250هزار تومان ارزش دارد.فقط 250هزار تومان.
حدود 10 سال پیش،بعد از بحثی که بین فعالان محیط زیست و اعضای اولین شورای اسلامی شهر اصفهان درگرفت مقاله ای توسط یکی از آن فعالان منتشر شد با عنوان:" اصفهان را ارزان نفروشیم" و امروز ببینید که نه تنها به اصفهان که به اصفهانیها هم چوب حراج زده اند.
حاج رسولیها رئیس شورای شهر اصفهان یکی دیگرسخنرانان همایش زاینده رود بود که با ادیباتی شبیه به بعضی روزنامه ها و گروههای افراطی کسانی که برداشت آب در چهارمحال و انتقال آب به یزد و ... مطرح می کنند را افرادی مغرض خواند(متاسفانه جمله را درست به خاطر ندارم ولی مفهومش همین بود) و گفت ما فقط باید احداث تونل بهشت آباد را پیگیری کنیم چرا که با این کار آب کافی برای نه تنها برای اصفهان که برای استانهای دیگری که آب به آنجا می رود – یزد و مرکزی- هم تامین خواهد شد. قبل از ادامه مطلب اجازه دهید درباره توسعه پالایشگاه اصفهان بگویم.
اصفهان شهری است که در 50 سال اخیر و بویژه بعد از جنگ زیر بار توسعه صنایع بی قاعده ریز و درشت کمر خم کرد. عده ای در قبل از انقلاب با پیش بینی و آینده نگری این وضعیت قانون ممنوعیت استقرار صنایع در شعاع پنجاه کیلومتری اصفهان را مطرح کردند که مشابه آن هم برای شعاع 120 کیلومتری تهران تصویب شد.فرار از این قانون در اصفهان از اول انقلاب با طرح استثنائاتی درباره نوع صنایع برای آن آغاز شد و بتدریج با افزودن تعدادی شهرک صنعتی به این استثنائات ادامه پیدا کرد.امروز پیکر نیمه جانی از این قانون باقی مانده است ولی باز هم از سوی محیط زیست استان تلاش زیادی صورت می گیرد که جلوی توسعه صنایع بیشتر در این محدوده گرفته شود. در همین حال صنایع بزرگ و پرمسئله ای مانند ذوب آهن و فولاد با عناوینی مثل بهینه سازی در این محدوده توسعه پیدا کردند و مسئولان مربوطه هم چشم خود را بر این تخلف قانونی بستند. از سال گذشته صحبت بهینه سازی پالایشگاه اصفهان بر سر زبانها افتاد که کلاه شرعی دیگری بود برای توسعه این پالایشگاه و طبق شنیده ها میزان این توسعه دو برابر ظرفیت پالایشگاه موجود است(یعنی سه پالایشگاه در آینده) این اقدام در زیرگوش اصفهان، درست در جهت باد غالب به سمت اصفهان و درحالی صورت می گیرد که هم اکنون شکایتهای زیادی از آلودگی پالایشگاه وجود دارد. دربرابر این تخلف اداره کل حفاظت محیط زیست،مرکز بهداشت استان و شهرداری اصفهان موضع گیری و با آن مخالفت کردند. شهرداری اصفهان هم علیه پالایشگاه- شاید هم وزارت نفت- شکایت کرد.حالا ادامه ماجرا:
در همایش زاینده رود حاج رسولیها گفت مسئولان اعلام کردند که ساخت پالایشگاه در محل دیگر به غیر از این دو هزار میلیارد تومان برای دولت هزینه دربردارد و بنابراین باید در همین محل ساخته شود و ما هم به آنها گفتیم شما پانصد میلیارد تومان از این پول را برای اجرای پروژه بهشت آباد و خرید 2 دستگاه تی بی ام کمک کنید تا ما از شکایت مان صرف نظر کنیم و آنها هم قبول کردند!
بخت اصفهانیهای شهره به زرنگی را ببینید! شورای شهر و شهرداری که باید دغدغه سلامت و آسایش مردم را داشته باشند در ازای پانصد میلیارد تومان با ساخت پالایشگاه جدید موافقت می کنند.جالب آنکه پروژه بهشت آباد قرار است به استانهای دیگر هم آبرسانی کند و خود پالایشگاه جدید هم بیشتر از همه به آب نیاز دارد و تامین اعتبار این پروژه ملی به هیچوجه به عهده استان اصفهان و مردم اصفهان نیست، ولی شورای شهر و شهرداری اصفهان با وجودی که چندین سال است که موضوع رکورد سرطان و ام اس در اصفهان اعلام شده،سلامت مردم را می فروشند. می دانید چند؟! طبق آخرین آمار شهر اصفهان بیش از دو میلیون جمعیت دارد که اگر پانصد میلیارد تومان را بر این تعداد تقسیم کنیم و تازه به شرطی که سایر هزینه های توسعه بیرویه مثل هزینه های اجتماعی،ترافیک، فشار بر منابع بحران زده آب و ... را به حساب نیاوریم خواهیم دید که جان هر شهروند اصفهانی برای مسئولان شهری 250هزار تومان ارزش دارد.فقط 250هزار تومان.
حدود 10 سال پیش،بعد از بحثی که بین فعالان محیط زیست و اعضای اولین شورای اسلامی شهر اصفهان درگرفت مقاله ای توسط یکی از آن فعالان منتشر شد با عنوان:" اصفهان را ارزان نفروشیم" و امروز ببینید که نه تنها به اصفهان که به اصفهانیها هم چوب حراج زده اند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر