کوه صفه
اکثر ما اصفهان را از نظر طبیعی مدیون زاینده رود می دانیم که نظری بجاست. اما چند پدیده طبیعی دیگر هم در اصفهان بودن اصفهان نقش دارند که زیاد به آنها توجه نمی کنیم. کوه صفه یکی از این پدیده ها و شایسته تحسین و پاسداشت است. زیباست و علاوه بر آن در ساعتهای مختلف روز و در بهار،تابستان،پاییز و زمستان جلوه های گوناگونی دارد و با این گوناگونی روزانه و فصلی حس زنده بودن در شهر ایجاد می کند. گذشته از آن،این کوه از هر اثر تاریخی در اصفهان تاریخی تر است! در سالهای اخیر دست اندازیها به کوه صفه به آرامی آغاز شده ولی خوشبختانه هنوز زیاد نشده است. فکر می کنم کوه صفه شایستگی آن را دارد که به عنوان یک اثر ملی مطرح شود،قبل از آنکه پروژه های مختلف آن را به شیر بی یال و دم و اشکم تبدیل کند.
۱ نظر:
ممنون از نوشتهتان
انصافاً اردیبهشت در اصفهان چیز دیگری است. چه کوه صفه و چه کنار زاینده رود (متاسفانه خشکیده) و چه هرجای دیگرش...
ارسال یک نظر