دوچرخه سواری در پاریس
قرار دادن دوچرخه در اختیار شهروندان کاری است که در پاریس به صورت گسترده و جدی انجام می شود. نمی دانم این کار در شهرهای دیگر دنیا انجام شده است یا نه ولی می دانم که در پاریس این کار نمادین نیست و به شکلی انجام می شود که در کمک به حمل و نقل سالم و کاهش ترافیک موثر است. دوچرخه ها طراحی خاص دارند طوری که برای همه مناسب هستند و شکل منحصر به فرد دارند تا سرقت آنها ممکن نباشد. ایستگاهها در سطح شهر پراکنده اند و استفاده کننده می تواند در ابتدای مسیر خود دوچرخه را از یک ایستگاه بردارد و در پایان مسیر آن را در ایستگاه دیگری بگذارد. استفاده از دوچرخه ها نیازمند پرداخت پول است که این پول می تواند از راه تهیه یک کارت اعتباری یکساله انجام شود و یا به ازای هر ساعت استفاده پرداخت شود. روش دوم بیشتر توسط مسافران انجام می شود و نیم ساعت استفاده رایگان هم هدیه شهردار پاریس به استفاده کنندگان است. مطمئن نیستم ولی تا جایی که یادم هست هزینه یک سال استفاده 40 یورو است.
مطالب این نوشتار براساس گفته های چند شهروند پاریس است و ممکن است دقیق یا کاملا درست نباشد. بنابراین خوشحال می شوم درصورتی که شما اطلاعات دیگری دارید مطلب را کامل کنید.

یک ایستگاه دوچرخه در پاریس

دستگاه کارت خوان

ایستگاههای دوچرخه

اواخر تابستان بود که دیدم شهرداری اصفهان ناپرهیزی کرد و کاری در جهت محیط زیست انجام داد.در اول و آخر چهارباغ عباسی (میدان انقلاب و میدان دروازه دولت) تعدادی دوچرخه گذاشته شده بود که ظاهرا به افراد کرایه داده می شد. یکی دوبار که به دکه مربوطه سر زدم کسی نبود که پاسخ بدهد ولی بعد شنیدم که دوچرخه ها در قبال گرفتن کارت شناسایی و بدون دریافت پول داده می شود. اگرچه دو ایستگاه دوچرخه نمی تواند تاثیری در حمل و نقل شهری بگذارد و یا آن را بسوی پایداری یا سبز شدن پیش ببرد اما بهرحال حرکت خوبی است. همین که در نظام "پول زده" شهرداری به چنین ایده هایی اجازه عملی شدن داده می شود جای شکرش باقی است. مثل نقطه نور کوچکی است که در تاریکی روشن می شود ولی بهرحال امید ایجاد می کند. خوب؛ این درواقع خبری بود با بیان احساسی. فعلا دو عکس هم داشته باشید تا نوشتار بعد که درباره منشا ایده و ضعف و قوتهای آن بگویم.

آقای ابولحسنی همسر مه لقا ملاح، یکی دیگر از جمع انسانهای نازنینی که می شناختم این جهان را بدرود گفت. به همسرش و به همه آنهایی که فرصتی برای درک صفای این مرد داشتند تسلیت می گویم.

مطلب بیشتر را در مرد سبز اندیش ایران به ابدیت پیوست بخوانید.

اصفهانی ها و کسانی که به این شهر می آیند سه هفته فرصت دارند تا این رودخانه را با آب ببینند و بعد ...؟!

به نظر من این تصویر نمادی است از روند توسعه اصفهان در سه دهه اخیر

I think this image is a symbol of the trend of Isfahan's development in the past three decades